شاعر این توان را دارد بر دیوارهای اتاق های عمل که آغشته به کاشی های سرد و لبخندهای مرده پرستاران است لبخند گرم و همیشگی انسان را حک کند و به آدمیان یادآوری کند آن کسی که در باران بدون چتر تنها می رفت و به شما سلام گفت شاعر بود

از "اصلا شاعر به چه درد می خورد"

احمد رضا احمدی