۱۳۸۸ تیر ۸, دوشنبه

لبخند ندا

رسم الخط این شعر بدین گونه نبوده که در اینجا آمده است. متاسفانه امکانات بلاگ محدود است و این باعث شده که شکل نوشتاری شعر بدین صورت درآید. امید که ناصر فاخته عزیز من را خواهد بخشید
در
جا
به
جایی
رنگ -
پا
ر
ه
ها
ی
غروب
بهت غریبی نهفته است
غریب تر از زن ریز نقشی
که از
د
و
ر
بیاید
و پیراهنش پرچمی شود
در دستهای مردی
که بی شباهت به جوانی من نیست

حالا می توانید لبخند ندا را هم قاب کنید
و با احتیاط
هم جوار میترا
جایی
حوالی خاوران
ب
ی
ا
و
ی
ز
ی
د

ناصر فاخته

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر